Oorzaken van schimmel op de voeten - soorten, factoren en behandeling met foto's

Een schimmelinfectie treft heel vaak de tenen of nagels. Deze ziekte treft volwassenen en kinderen. Om te voorkomen dat de pathologie chronisch wordt, moet u de redenen kennen voor het verschijnen van schimmels op de voeten en hoe een dergelijke ziekte eruit ziet.

Belangrijkste tekenen van de ziekte

Van alle huidziekten is mycose van de voeten de meest voorkomende. U kunt besmet raken met de ziekte door de basishygiëneregels te negeren. Het is soms erg moeilijk om schimmel te genezen.

Voor elke persoon begint en ontwikkelt voetschimmel zich op zijn eigen manier. Hier zijn de meest voorkomende symptomen waaraan voetschimmel kan worden herkend:

• karakteristieke scheuren verschijnen tussen de tenen;
• Je kunt zien dat er een schimmel is verschenen aan de karakteristieke jeuk op je voeten en tussen je tenen;
• de huid van de voeten is erg droog, schilfert vaak en wordt ruw;
• er verschijnen blaren tussen de vingers, die barsten als ze worden vernietigd;
• de infectie kan zich verspreiden naar aangrenzende gebieden;
• er verschijnen roodachtige vlekken op de huid, die aanzienlijk ongemak veroorzaken;
• Voetschimmel kun je ook herkennen aan de onaangename geur.

Tekenen van schimmel afhankelijk van het type ziekteverwekker

Deze ziekte ontstaat door verschillende soorten ziekteverwekkers. Symptomen van voetschade zullen in elk geval verschillen.

1. Als zich gistschimmel op de voeten ontwikkelt, wordt de nagel geleidelijk dunner en laat hij los van het bed. De huid van de voet is hyperemisch (krijgt een rode tint).
2. Met de ontwikkeling van epidermofyten wordt de nagel geel en wordt deze bedekt met vlekken. De huid van de voeten laat los en verspreidt een onaangename geur. Een kenmerkend symptoom van dit type schimmel is een verhoogde droogheid van de huid.
3. Wanneer er schimmel ontstaat, kan de nagelplaat plotseling van kleur veranderen. De huid wordt rood als de ziekteverwekker zich geleidelijk naar de hele voet verspreidt. Een persoon heeft last van jeuk en de huid kan barsten. In dit geval verschijnen pijn en andere onaangename gewaarwordingen tijdens het lopen.

Alleen een arts kan het type ziekteverwekker bepalen. Dit kan niet thuis worden gedaan. En als u zelfmedicatie toepast, kunt u uzelf alleen maar schade berokkenen. Je benen krijgen hier last van en de huidschimmel verspreidt zich steeds verder.

Tekenen van sommige vormen van schimmel

Afhankelijk van het getroffen gebied en de mate van ontwikkeling worden verschillende vormen van pathologie onderscheiden. De symptomen van elk zijn verschillend. Als u de vroege tekenen van een voetziekte kent, kunt u tijdig met de behandeling van mycose beginnen.

1. Interdigitale dermatofytose is het meest voorkomende stadium van de ziekte. Het wordt actiever in de lente en de zomer, wanneer de voeten het meest zweten. Er verschijnen scheuren en zweren tussen de vingers. Je kunt de aanwezigheid van schubben op hun huid opmerken. De voet ziet er absoluut gezond uit. Vaak voelt een persoon jeuk.
2. De gewiste vorm lijkt in de minst uitgesproken mate. Peeling is merkbaar tussen de vingers. In dit stadium van de ziekte verspreidt zich een scherpe onaangename geur vanaf de voeten: deze lijkt te wijten aan verhoogde bacteriële activiteit.

De ziekte kan in verschillende vormen voorkomen. Laten we kennis maken met hun symptomen, zodat we weten hoe we schimmel op de voeten kunnen identificeren en, als deze zich ontwikkelt, met de behandeling kunnen beginnen.

Er moet aan worden herinnerd dat in vergevorderde stadia van de ziekte de nagel volledig wordt vernietigd. Het is bijna onmogelijk om het te herstellen.

Plaveiselachtig type

Deze schimmel wordt gekenmerkt door een intense afschilfering van de opperhuid. Bovendien zijn het de huidgebieden tussen de tenen en de zijkant van de voet die het meest intensief worden aangetast.

Er zijn geen tekenen van het ontstekingsproces. Op de foto van de eerste tekenen van voetschimmel zijn gebieden met hyperemie merkbaar. Plaveiselschimmel ziet er als volgt uit:

• het stratum corneum wordt dikker;
• de huid glanst, wordt soms dik;
• het patroon op de huid wordt duidelijker;
• de schimmel verspreidt zich geleidelijk naar de vingers, de hele voet, en tast de nagels aan;
• soms verschijnen lamellaire schubben op de epidermis;
• De patiënt voelt geen andere onaangename sensaties.

Dyshidrotisch type

Bij deze schimmel verschijnen er kleine, met vloeistof gevulde blaasjes op de huid. Ze bevinden zich meestal aan de zijkant van de voet. Daarna bewegen ze geleidelijk naar de binnenkant van de vingers. Hoe schimmel op de voeten van het dyshidrotische type te herkennen:

• de bel is meestal enkelvoudig, maar als er veel zijn, smelten ze samen tot één grote;
• indien onbehandeld, wordt de vloeistof in de blaren geleidelijk donkerder;
• Als de blaar scheurt, verschijnt erosie met een korst op zijn plaats.

Intertrigineuze soort

Dit type schimmel komt het meest voor. In eerste instantie voelt de persoon geen symptomen. Tot een bepaald punt verandert de huid van de tenen niet. Vervolgens verschijnen scheuren en lagen. De huid wordt niet aangetast, maar kan wel zweten.

Candidiasis van de voeten

De karakteristieke symptomen van deze schimmelinfectie zijn als volgt:

• de laesie is de 3e of 4e teen;
• de huid is rood en gezwollen;
• Er zit een bel rond de laesie waar zich een afgepelde huidlaag bevindt;
• Er zijn puisten en blaren in de buurt.

Tekenen van schimmelnagelinfectie

De teennagels van een persoon kunnen ook worden aangetast. De ziekte kan worden onderscheiden door de volgende symptomen.

• Duidelijke verandering in de kleur van de nagelplaat. Afhankelijk van het type pathologie van de patiënt, krijgt de nagel verschillende tinten. Soms kan het slechts een deel van de nagelplaat veranderen.
• Nagel afbrokkelend. Het gebeurt alleen in vergevorderde stadia. Als de nagel volledig geïnfecteerd is, wordt deze vernietigd.
• Veranderingen in de structuur van de nagel.

Er zijn verschillende soorten onychomycose, een schimmelinfectie van de nagels.

1. Atrofisch uiterlijk. De nagelplaat ziet er erg dun uit. Het wordt donkerder en krijgt soms een grijsbruine kleur. De nagel laat geleidelijk los van zijn bed. De onderliggende huid raakt verhoornd en raakt los.
2. Met de normotrofe vorm van voetschimmel verandert de plaat van schaduw. Er verschijnen vlekken op - wit, geel, groen en zelfs zwart. De structuur van de nagel wordt niet aangetast.
3. In de hypertrofische vorm wordt de plaat geleidelijk dikker en poreus. Het getroffen gebied ziet er erg lelijk uit en veroorzaakt in sommige gevallen pijn tijdens het lopen. Aan de zijkanten brokkelt het af en stort het in zonder behandeling.

Sommige soorten onychomycose

Afhankelijk van de mate van verspreiding van de ziekte, worden de vormen ervan onderscheiden.

• Laterale onychomycose komt het meest voor. Er verschijnt eerst een kleine gele vlek op de vrije rand van de nagel. In de toekomst zul je merken hoe het toeneemt en de nagelplaat dikker wordt. Tijdens het lopen voelt een persoon ongemak. De verspreiding van een onaangename geur is merkbaar. Laterale onychomycose is moeilijk te behandelen.
• Oppervlakkige onychomycose wordt gekenmerkt door schade aan alleen de bovenste lagen van de plaat. Het wordt niet dikker, maar wordt na verloop van tijd krijtachtig.
• De zeldzaamste vorm van de ziekte is subunguale onychomycose. In de nagelplooi wordt de huid merkbaar dikker. De nagel wordt wit en verliest zijn transparantie.

Algemene behandelprincipes

Elke behandeling van pathologie begint met een diagnose. Alleen dan kan een passend middel worden voorgeschreven. Zelfmedicatie leidt meestal tot verslechtering van de toestand van de benen. Laten we kennis maken met de meest voorkomende therapiemethoden.

1. Bij de eerste tekenen van schimmelinfectie worden speciale vernissen, pleisters, zalven en sprays gebruikt. Ze moeten langdurig en volgens de instructies worden gebruikt.
2. Als lokale therapie niet effectief is, worden complexe antischimmelmiddelen voorgeschreven. Ze worden oraal gebruikt.
3. Chirurgische verwijdering van de aangetaste nagel.
4. Laser therapie.
5. Bij geavanceerde vormen van de ziekte worden systemische medicijnen voorgeschreven.

Hoe voetschimmel thuis bestrijden?

Om een antischimmel-soda-oplossing te bereiden, heb je 2 liter heet gekookt water, 150 mg zeezout en 100 gram zuiveringszout nodig.

Los zeezout op in verwarmd water, voeg dan frisdrank toe en los het op. De oplossing wordt gemengd en de voeten worden er 20-30 minuten in ondergedompeld. Wanneer de voeten voldoende zijn gestoomd, verwijdert u de dode huid, knipt u de nagels af en laat u de voeten opnieuw in de oplossing zakken, maar gedurende 10-15 minuten.

Om een bad met jodium te bereiden heb je nodig: heet gekookt water, jodium in een verhouding van 25 gram per 1 liter water. Nadat je jodium aan het water hebt toegevoegd, schud je de oplossing en laat je je voeten 5-10 minuten weken, waarna je je voeten droogt en sokken aantrekt.

Om een effectief nagelmasker tegen schimmel te bereiden, knijpt u 1 teentje knoflook door een teentje knoflook en brengt u dit gedurende 10-15 minuten aan op het aangetaste gebied, spoelt u vervolgens af met warm water en trekt u sokken aan.

Nadat je 25 gram kamille en 75 gram stinkende gouwe in een stoombad hebt gekookt, filter je de vloeistof. Vervolgens worden de voeten in de bouillon gestoomd, vervolgens gedroogd en worden de sokken aangetrokken. De procedure vernietigt niet alleen de schimmel, maar verjongt ook de benen.

Preventie van teennagelschimmel

U kunt voet- en nagelschimmel voorkomen door eenvoudige voorzorgsmaatregelen te nemen. Schimmelsporen zijn bestand tegen zeer hoge of lage temperaturen; ze blijven zowel bij -60 als bij +100°C levensvatbaar.

Ook kunnen schimmels de behandeling met desinfectiemiddelen die in openbare ruimtes worden gebruikt, overleven.

Op het strand blijft de schimmel een maand in leven en daarom is het onwenselijk om blootsvoets over heet zand te lopen. Bij een bezoek aan zwembaden, sauna's, baden, sportscholen en sportscholen wordt aanbevolen om pantoffels te gebruiken en lokale antischimmelmiddelen te gebruiken - crèmes, vernissen, zalven.

Na een bezoek aan het zwembad moet u zich grondig wassen.

Schimmelinfecties vinden in bijna 65% van de gevallen plaats binnen de familiekring, door contact met een patiënt of zijn spullen.

Dit kunnen pantoffels, een nagelschaartje, een handdoek, kleding, een gewone badmat zijn, waarop kleine met schimmel geïnfecteerde huidschilfers achterblijven.

Wees daarom zeer waakzaam als iemand in uw familie aan deze ziekte lijdt. Nadat de patiënt zich in de badkamer heeft gewassen, moet deze zo grondig mogelijk worden gedesinfecteerd door af te vegen met een washandje of spons, vooraf een uur gedrenkt in een 5% chlooramine-oplossing.

Hierna moet je het hele oppervlak met heet water afspoelen. Het door de patiënt gebruikte linnengoed moet ook worden gedrenkt in een 5% chlooramine-oplossing of 25-30 minuten worden gekookt met waspoeder.

Voetverzorging speelt een belangrijke rol bij het voorkomen van voet- en nagelschimmel. Geile delen van de huid, ingegroeide nagels, kloven - deze voetproblemen vormen een vruchtbare voedingsbodem voor de groei van bacteriën.

Het is noodzakelijk om de basisregels voor de dagelijkse hygiëne te onthouden: uw voeten en handen wassen, vochtinbrengende lotions en crèmes gebruiken, essentiële oliën en uw nagels op de juiste manier vijlen.

Als u eelt of schaafwonden aan uw voeten heeft en uw voeten te droog of overmatig bezweet zijn, draagt dit allemaal bij aan het ontstaan van schimmels. Om dit te voorkomen, gebruikt u crèmes die de vorming van eelt voorkomen, de droge huid van uw voeten verzachten en talkpoeder gebruiken tegen overmatig zweten.

Zorg ervoor dat u na het wassen uw voeten droogt, vooral tussen de tenen. Behandel bovendien de huid van uw voeten met speciale antiseptica.

Het dragen van ongemakkelijke schoenen zal ook de gezondheid van uw voethuid en nagels niet verbeteren. Vermijd:

• schoenen dragen die wrijven;
• regelmatig en langdurig dragen van rubberen schoenen;
• verkeerd geselecteerde schoenen;
• het gebruik van de schoenen van iemand anders.

Dergelijke ongemakken kunnen leiden tot likdoorns, eelt, zweten, microscheurtjes en wonden aan de voeten. Hierdoor ontstaat een alkalisch microklimaat, wat een ideale voorwaarde is voor de verspreiding van schimmels.

Zorg goed voor je schoenen, droog ze goed af nadat je ze hebt gedragen. Vervang uw sokken en panty's dagelijks en draag niet te veel synthetische kousen.

Het menselijk lichaam komt dagelijks met veel bacteriën in aanraking. Maar niet iedereen is vatbaar voor infecties. Infectie treedt op in gevallen waarin het lichaam al verzwakt is. Een belangrijke maatregel om nagel- en voetschimmel te voorkomen is daarom een gezond, uitgebalanceerd dieet.

Regelmatige lichamelijke activiteit is ook belangrijk om de gezondheid te behouden. In gevaar zijn mensen die het grootste deel van de dag zittend doorbrengen, wat leidt tot vaatziekten.

Deze laatste belemmeren op hun beurt de bloedcirculatie in de ledematen, wat leidt tot een afname van de beschermende functies van de huid van de benen, handen en nagels.

Wat gebeurt er als de schimmel niet wordt behandeld?

In het gevorderde stadium van de ziekte ziet de nagel er onesthetisch uit en is veel moeilijker te herstellen. Daarom mag u de behandeling van nagelschimmel niet uitstellen.

Bovendien bereikt de infectie uiteindelijk de bloedsomloop en verspreidt zich door het lichaam, wat leidt tot schade aan verschillende organen en een verzwakte immuniteit.

Wat te onthouden

1. Teennagelschimmel is een infectieziekte die leidt tot vervorming van de nagelplaat.
2. In het beginstadium kan de ziekte worden behandeld met folkremedies. In de traditionele geneeskunde worden crèmes, zalven, tabletten en vernissen voorgeschreven om pathologie te behandelen.
3. In een vergevorderd stadium komen schimmelsporen in de bloedbaan terecht, wat leidt tot schade aan individuele organen.